از سنگنوردانی که روی دیوارههای (سفید، الله اکبر، عقاب و...) سنگنوردی میکنند تا طبیعت گردها و توریستها و خانوادههایی که از دور و نزدیک ساعاتی را در این منطقه زیبا و خوش آب و هوا به تفریح و تفرج میگذرانند.
اما این روزها متأسفانه وقتی به اخلمد پا میگذاری انبوه زبالهها به استقبالت میآیند که در گوشه و کنار و کف رودخانه رها شدهاند، تعدادی از سطلهای فلزی زباله هم از محل پایههای خود کنده شده و همراه زبالههایشان به درون رودخانه پرتاب شدهاند، آن وقت اندوهی دلت را فرا میگیرد.
بیتوجهی مسئولان
یکی از اهالی روستا که نخواست نامش برده شود به خبرنگار ما میگوید: در تمام ایام سال شاهد هستیم جمعیت توریستهای خارجی از گردشگران داخلی بیشتر است که خود میتواند پول هنگفتی را به این منطقه سرازیر کند، اما متأسفانه به دلیل بیتوجهی مسئولان این بهشت گمشده در مملویی از زباله گم شده است.
محمد نیز میگوید: همان طور که میبینید راه باریک است و راهبندهایی در راه نصب شده تا خودروها و موتورهای سه چرخ تردد نکنند، اما مردم روستا خودشان اقدام به خم کردن و یا کندن این راهبندها کردهاند تا با وسیله نقلیه تردد کنند و یا شاهد هستید که سطلهای زباله از جا کنده شده و در رودخانه رها شدهاند، چون بعضی از رستوران دارها میگویند وقتی سطل زباله اینجا باشد مگس جمع میشود و ما نمیتوانیم کاسبی کنیم. وی میگوید من خودم همین جا بزرگ شدهام و خیلی دوست دارم مردم این جا از لحاظ اقتصادی رشد کنند، ولی باید به قانون احترام بگذاریم.
آلودگی محیط زیست توسط بومیها و رستورانداران
یکی از طبیعت دوستان هم به خبرنگار ما میگوید: هرساله شاهد هستیم که سمنهای طبیعت دوست کار پاک سازی رودخانه اخلمد را انجام میدهند در صورتی که خود مغازهدارها و بومیان بیشتر از گردشگران زبالههایشان را در رودخانه رها میکنند.
فواد توریست عربی است که از کشور عراق به همراه خانواده ۶ نفره خود به اخلمد آمده او در گفتوگو با قدس میگوید: ایرانیها خیلی میهماننواز و افرادی تمیز هستند، اما وقتی این زبالهها را در رودخانه و نزدیک رستورانها دیدم تصمیم گرفتم سریعتر به هتل برگردم و ناهار را در هتل بخورم و حاضر نیستم اینجا پولی برای غذا پرداخت کنم.
عدم مشارکت رستوراندارها و مغازهدارها در آبادانی منطقه
پای حرفهای دهیار اخلمد که مینشینم، میگوید: در ایام نوروز و تابستان هر روز زبالهها را تخلیه میکنیم و در ایام زمستان در هفته دو بار این کار انجام میشود. اما وقتی به او میگویم گویا فقط سطلهای زباله نزدیک روستا جمع آوری میشود و باکسهای زباله نزدیک آبشارها همچنان مملو از زباله است، اظهار میدارد: با توجه به اینکه نمیتوانیم از شخص غیربومی برای کارکردن و جمعآوری زباله استفاده کنیم؛ بنابراین زباله تر و خشک با هم جمعآوری میشود و قراردادهای ما برای جمعآوری زباله حدود ۷ میلیون تومان است که حمل، راننده و هزینه شهرداری به ازای هر تن زباله ۳۰ هزار تومان به این مبلغ اضافه میشود.
خانم سالاری میافزاید: تفکیک زباله از مبدأ توسط رستوراندارها و مغازه دارها نیاز به یک فرهنگسازی دارد که زمانبر است. وی ضمن تأیید اینکه بیشتر زبالههای خشک مربوط به بطریهای نوشیدنی است که خود منبع درآمد خوبی میتواند باشد، گفت: فعلاً این امکان برای ما میسر نیست زبالهها را از مبدأ تفکیک کنیم.
دهیار اخلمد یادآور میشود: با توجه به اینکه ما در ابتدای ورودی روستا دکه عوارضی گذاشتهایم رستوراندارها و مغازهدارها هیچ مبلغی را تحت هیچ عنوانی به دهیاری برای آبادانی و عمران منطقه و حتی جمعآوری زبالههایی که خودشان موجب تولید آن شدهاند، پرداخت نمیکنند. وی میافزاید: در حال حاضر هیچ سرویس بهداشتی در مسیر آبشارها نداریم و دو چشمه سرویس بهداشتی در حال ساخت است. سالاری اظهار میکند: تمامی پارکینگهایی که مردم روستا در منازل خود ایجاد کردهاند، بدون مجوز است و هیچ ارگان و یا نهادی برآنها نظارت ندارد و دیده شده بیشتر از ۲۰هزار تومان هم برای پارکینگ از مسافران پول گرفته میشود.
وی میگوید: در ایام پیک در هر روز حدود ۱۰۰۰ خودروی سواری، ۵۰ مینیبوس و ۲۰ اتوبوس وارد اخلمد میشوند که سواریها مبلغ ۳۰۰۰ تومان، مینی بوسها ۵۰۰۰ تومان و اتوبوسها مبلغ ۸۰۰۰ تومان ورودی پرداخت میکنند.
گردشگری یا توریسم، صنعتی پویا و رقابتی است که نیاز به این توانایی دارد تا به طور ثابت با نیازها و امیال در حال تغییر مشتریان سازگار شود، چون رضایت، امنیت و لذت مشتری به طور ویژهای نقطه تمرکز تجارت توریسم است. کاری که مسئولان ما نتوانستهاند در اخلمد انجام دهند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما